گزارش، نقدها باباجان از نحوه اداره ترکیه - وبلاگ بهسایا

به گزارش وبلاگ بهسایا، علی باباجان بر این باور است که ترکیه در حال حاضر به شیوه خارج از عقل و منطق اداره می گردد و مجلس این کشور٬ صد سال از نخستین مجلس٬ عقب تر است.

به گزارش گروه بین الملل وبلاگ بهسایا٬ در حالی که شیوع گسترده ویروس کرونا٬ مقامات سیاسی و بهداشتی ترکیه را نگران نموده٬ دولت اردوغان به دنبال آن است تا در میان مدت٬ کرونا را به طور کامل به کنترل دربیاورد. اما مخالفین و منتقدین بر این باورند که عملکرد دولت٬ چندان قابل دفاع نیست.

رجب طیب اردوغان در راس دولت و در مقام رئیس جمهور٬ مخالفین را به ویروس تشبیه نموده و گفته است: انشاالله به زودی٬ ترکیه علاوه بر ویروس کرونا٬ از ویروس های عالم سیاست و رسانه هم٬ پاک خواهد شد.

منتقدین معتقدند که مشی سیاسی دولت اردوغان و مکانیسم مواجهه حزب عدالت و توسعه با مسائل٬ مانع از آن است که ترکیه به شکل درستی اداره گردد. یکی از این منتقدین٬ علی باباجان است.

علی باباجان٬ از موسسین حزب عدالت و توسعه که علاوه بر پست هایی همچون وزارت امور خارجه و وزارت اقتصاد٬ معاون نخست وزیر بوده٬ سال گذشته راه خود را از اردوغان جدا نموده و حزب جدیدی تشکیل داد. او در گفتوگویی با پایگاه تحلیلی خبری تی 24 نقدها خود از دولت اردوغان و حزب عدالت و توسعه را بر زبان آورده است.

کرونا و دوقطبی سازی

علی باباجان در خصوص رویکرد دولت اردوغان در قبال موضوع مهمی به نام مبارزه با کرونا گفته است: باید در موضوع حساس مبارزه با کرونا٬ شاهد حصول نوعی توافق اجتماعی و اشتراک نظر همه گروه ها باشیم. با دوقطبی سازی نمی توان هیچ بحرانی را مدیریت کرد. دولت در حال حاضر٬ به دنبال آن است تا با کادرهای معدود خود و نگرش حزبی٬ میدان داری کند. این غلط است. باید همه را به میدان آورد. هم نهادهای مدنی و هم احزاب سیاسی و گروههای اجتماعی. اگر شما٬ فقط و فقط خودتان تصمیم گیری کنید٬ دیگران خود را محتاج نمیبینند که تایع تصمیمات شما باشند. باید همه را داخل کرد. با دشمن سازی و دوقطبی سازی نمی توان به جنگ کرونا رفت.

باباجان٬ ترکیه را در راستا بن بست می بیند

باباجان٬ بر این باور است که دولت فعلی٬ از ماهیت و نوع مسائل مالی کشور غافل است و این کشور در راستا بحران مالی و بن بست قرار گرفته است.

وی می گوید: کرونا یک بحران دنیای است و شیوه مبارزه با آن هم باید دنیای باشد. حتی عظیم ترین اقتصاد دنیا هم نمی تواند سر در لاک خود فرو ببرد. باید به ابزار مهمی به نام همبستگی پناه برد. دیدیم که اغلب بانک های مرکزی کشورهای عضو جی 20 یک شبکه عظیم به وجود آوردند. اما ترکیه در خارج از این شبکه مانده است.

باباجان در خصوص چالش های مالی و سیاسی دولت ترکیه گفته است:ترکیه در حال حاضر در شرایط فلج شدگی قرار گرفته است. کاری نموده اند که همه کشورهای خارجی را مانند دشمن ببینند. چنین چیزی درست نیست. حیف است ترکیه در این شرایط قرار بگیرد و فقیر گردد. رئیس جمهور شعار می دهد و می گوید٬ خودمان برای خودمان کافی هستیم و می توانیم از هم حمایت کنیم. بله. درست است. اما در چه شرایطی؟ در شرایطی که همبستگی را گسترده کنید و فقط خود را به کادرهای دور و برتان محدود نکنید.

مجلس در اختیار یک حزب

معاون اسبق نخست وزیر ترکیه بر این باور است که در حال حاضر این کشور به شیوه خارج از عقل و منطق اداره می گردد و مجلس ترکیه٬ صد سال از نخستین مجلس٬ عقب تر است.

او می گوید: در نخستین مجلس ترکیه٬ در روزگاری صد سال قبل از این٬ روح خاصی بر مجلس ما حاکم بود. امروز آن روح را نداریم و مجلس ما٬ صد سال عقب تر از آن دوران است.

وی در ادامه می گوید:نباید اراده و توان مجلس٬ به تمامی در اختیار یک حزب باشد و آن را برای رسیدن به امیال و اهداف خود به کار بگیرد. جدیداً٬ در مجلس٬ بسته عفو محکومین با رای حزب حاکم و مشارکت شریک کوچک این حزب یعنی حزب حرکت ملی٬ به تصویب رسید و هزاران زندانی آزاد شدند. اما مساله اینجاست که اصلاً به خواسته ها و توصیه های احزاب دیگر توجه نشده و عفو٬ فقط و فقط بر اساس افق فکری و مطالبات حزب حاکم و شریک آن نوشته شد و به درخواست انسانها در خصوص آزادی و عدالت٬ پاسخی داده نشد.

وی همچنین در خصوص صندلی مجلس در نظام سیاسی ریاستی می گوید: قرار نیست بر اساس منافع محدود حزبی٬ مجلس را به یک ماشین قانون تبدیل کنیم که ورودی آن٬ خواسته های حزب حاکم و خروجی آن٬ قوانین باب دل دولت باشد. چنین مجلسی٬ غیرقابل قبول است.

وقتی دولت٬ جامعه را له می نماید

علی باباجان رهبر حزب DEVA می گوید: اگر در حوزه اقتصاد٬ چیزی به نام اعتبار و اعتماد وجود نداشته باشد و ترکیه منابع ارزی خود را غنی نکند٬ ابهام و بلاتکلیفی٬ بحرانی عمیق تر خواهد شد. طبیعتاً٬ دولت باید برای حل هر مسئله ای قدرتمند باشد اما جامعه نیز نباید بی قدرت و ناتوان بماند.

اگر دولت از جامعه عظیم تر گردد٬ قطعاً نتیجه آن چیزی نخواهد بود جز له شدن جامعه. قدرت جامعه٬ فقط انتخابات و رای دادن نیست. بلکه این قدرت نهفته در نهادهای مدنی است٬ موضوع قانون و رسانه آزاد است. اگر نهادهای مدنی خاموش شوند٬ آزادی بیان نباشد٬ به خواسته احزاب توجه نگردد و مجلس را به ماشین تصویب قانون بدل کنند٬ همه باید از آینده کشور بترسیم.

علی باباجان بر این بارو است که ترکیه در حال حاضر در نظام مالی دنیا٬ خارج از بازی مانده و به خواسته های این کشور در صندوق بین الملیل پول توجه نشده است.

او همچنین میگوید: اقتصاد را با کار و فراوری سر پا نگه می دارند نه مبادله و دست به دست کردن پول.

باباجان٬ بر ضرورت نقدپذیری دولت تاکید نموده و گفته است:چهره های دانشگاهی٬ همان شهروندانی هستند که باید از همه آزادتر باشند و کسی مانع کار آنها نگردد. اگر آنها به طور کامل در بیان آراء و افکارشان آزاد باشند٬ می توانند راه چاره ارائه دهند اما اگر قرار باشد هر مخالف و منتقدی را به ویروس تشبیه کنید٬ این آفت عظیم است که مانع از رشد اندیشه می گردد.

علی باباجان٬ در سرانجام به استیلای قدرت پول و سرمایه بر معادلات سیاسی و حزبی انتقاد نموده و معتقد است همچنان که در آمریکا و اروپا٬ این موضوع دردسرساز شده٬ در ترکیه نیز باید فکری به حال این موضوع گردد تا سرمایه داران و افراد ثروتمند نتوانند با تکیه بر قدرتی که از پرداخت مالیات و همچنین قدرتی که بر اساس حمایت و تاثیرگذاری بر انتخابات ها به دست آورده اند٬ شرایط کشورها را به نفع خود تغییر دهند.